Guatemala, te queremos!

Hola!

Wanneer we dit schrijven zitten we inmiddels in Honduras, maar dat is pas sinds eergisteren, dus we wijden dit verhaal vooral aan Guatemala. Een land waar we vier weken hebben gezeten en waar we toch wel een beetje aan gehecht zijn geraakt.

Bij het schrijven van het vorige verhaal waren we al een week in Guatemala, maar toen was het vooral in korte tijd een aantal highlights van het land aftikken. Eenmaal aangekomen in Quetzaltenango (Xela in de volksmond) kon het tempo omlaag vanwege de cursus Spaans die we daar hebben gedaan.
We hadden les bij een kleine-maar-fijne school. De lessen waren 1-op-1 met een echte Guatemalteekse juf. Ze spraken geen woord Engels, waardoor we het Spaans direct moesten toepassen. Dat ging echter prima door de basis die we beiden al hadden. De 2 weken les hebben er wel voor gezorgd dat het Spaans een stuk beter is geworden!

Tijdens onze periode op school sliepen we in een gastgezin. Bij locals thuis dus, erg leuk! We hadden een gezin met een moeder en 2 volwassen dochters die beide een zoontje hadden (5 en 1). Het gezin had niet veel te besteden en het huis was dan ook redelijk basis, maar ze waren zo lief! We aten drie keer per dag met ze en ze zorgden er voor dat we niks te kort kwamen. Verder veel gesprekken met ze gevoerd (in het Spaans) en met de kinderen gespeeld. Zowel wij als zij vonden het erg jammer dat we weer weg gingen…

De tijd in Xela brachten we verder vooral door in een cafeetje waar we lekkere koffie dronken en ons huiswerk (jaja!) maakten. Ook hebben we vanuit Xela twee trekkingen gemaakt: een 2-daagse naar de hoogste berg/vulkaan van Centraal Amerika en een 3-daagse naar het meer van Atitlan.
Beide trekkingen waren best pittig, maar ook prachtig om te doen! Bij de eerste was vooral de combinatie van de zware backpacks (eten, drinken, tent en slaapgear) en de hoogte zwaar, maar de zonsopgang op de top, vanaf waar we over heel Guatemala konden kijken tot de Pacific aan toe, maakte alles goed!
De tweede trekking was vooral pittig door de vele km’s (zo’n 18 per dag) over bergen, door rivieren en door landerijen. Ook hier werden we op de laatste dag beloond met een prachtige zonsopgang boven het mystieke meer van Atitlan.

Na deze trekking hebben we nog even 2 dagen gechilld bij het meer waarna we langzaamaan onze weg hebben vervolgd naar Honduras. Toen we Guatemala eenmaal hadden verlaten hadden we beide een beetje een weemoedig gevoel. De mensen in Guatemala zijn zo lief (altijd gedag zeggen, altijd lachen, altijd behulpzaam, ondanks dat ze daar echt niet veel te besteden hebben) en het land is gewoon prachtig en kleurrijk. We hadden er zo nog 4 weken kunnen blijven!

Maargoed, 4,5 maand is zo voorbij dus we moesten door. Inmiddels zitten we weer in de Caribean (moet af en toe gewoon even :p) op het Hondurese eiland Utila. Hier hebben we vandaag de eerste cursusdag voor ons duikbrevet gehad. Het ging bij beiden erg goed en het was ook wel bijzonder om je eerste oefeningen te doen tussen prachtig koraal en de meest bijzondere vissen.
Behalve Utila gaan we in Honduras niks doen en reizen we dus door naar Nicaragua en Costa Rica. Wat we daar allemaal gaan doen weten we nog niet, dus dat lezen jullie wel weer in het volgende verhaal!

Verder willen we iedereen nog even bedanken die onze verhalen leest en ook diegenen die af en toe een reactie plaatsen. Er zit helaas geen ‘ vind-ik-leuk’ knop bij, maar we vinden ze zeker leuk om te lezen!

Tot de volgende keer maar weer!

Besos!